Çocukların üstünden elinizi çekin! -1-

Siyaset konuşmayı, yazmayı tercih etmem, ancak konu çocuklar olunca bana bir şeyler oluyor. İçimden bir canavar çıkıyor sanki. Önce bir şeyler yapmak sonra da söylemek istiyorum.

Yücel CONGUR – İlişkiler ve Bireysel Dönüşüm Danışmanı

Düşük, aciz hissedenlerin kaynadığı bir yerküre tüm pisliğini geriye kusuyor. Hayatlarımızın üstüne boca ediyor tüm pisliğini. Bu durum sadece bugünün davası değil. İlmek ilmek işlendi yüzyıllar boyunca. Nihayetinde boka battık hep beraber. Bakmayın siz o anla şanla boyanmış statülere, medeniyet söylemlerine, çağdaşlık naralarına… Localardan localara, üst perdeden konuşanlara, itiraf edemeseler de onlarda düşük ve aciz hissediyorlar. Bir şeyler yapılıyormuş gibi verilen görüntüler, acı veren iç dünyalarından kaçınma salvosundan başka bir şey değil.

Her gün on binler mertebesinde çocuk; açlık, güç savaşları, arsızca sahip olma dürtülerine kurban ediliyorken, çağdaşlık naraları atmak, trajik komikler tiyatrosuna konu oluyor. Çoook günahkârız çok… Göz göre göre suç işliyor olmakta cabası. Şimdi sadece günahsız olanları söz söylemek üzere vitrine çağırıyoruz. Sizler konuşun biz günahkârlar dinleyelim. Ha diyorsanız ki, evet günahkârız ama biz ne yapabiliriz bu durumda? Biz günahkârlar sadece yaparsak, gerçekten harekete geçersek bu iş olur. Konuşmak bizim işimiz değil. Eğer günahsız isek konuşabiliriz. Aksi durumda sadece yapan olmalıyız.

devam edecek…